ยอมรับคำ สวรรค์บัญชา จำนนฟ้า ดินเขียนขีดไว้
ให้ชาตินี้เฮาบ่ได้ ฮ่วมเฮียงเคียงฝัน
แต่คำฮักที่เคยบอกเจ้า สิอยู่หม่องเก่าบ่แปรเปลี่ยนผัน
สิแก่นสิมั่น บ่มีวันเสื่อมคลาย
อีกร้อยชาติฮักต้องผิดหวัง
อีกพันภพฮักพังสลาย
แต่หัวใจอ้าย สิยังมีเจ้าคือเก่า
สิคอยเจ้านิรันดร สิฮักน้องนิรันดร์กาล
โลกสิหมุนเฮาหนีจากกัน ร้อยพันปีกะสิรอแต่เจ้า
ต่อให้ต้องตายชาตินี้ แต่ฮักคนดีบ่จางส่างเซา
สิคองมื้อฟ้าดินเอิ้นต่าว ให้ใจสองเฮา ได้ครองฮักกันสมใจ
ขอไถ่บาป ด้วยความเจ็บช้ำ ขอใช้กรรมด้วยหยดน้ำตา
พ้อกันแต่ต้องจากลา ผลาบ่หลาย
อีกจักชาติอ้ายกะรอคบ อีกจักภพอ้ายกะรอได้
เพราะลมหายใจ ของอ้ายนั้นฮักแต่เจ้า
อีกร้อยชาติฮักต้องผิดหวัง
อีกพันภพฮักพังสลาย
แต่หัวใจอ้าย สิยังมีเจ้าคือเก่า
สิคอยเจ้านิรันดร สิฮักน้องนิรันดร์กาล
โลกสิหมุนเฮาหนีจากกัน ร้อยพันปีกะสิรอแต่เจ้า
ต่อให้ต้องตายชาตินี้ แต่ฮักคนดีบ่จางส่างเซา
สิคองมื้อฟ้าดินเอิ้นต่าว ให้ใจสองเฮา ได้ครองฮักกันสมใจ
สิคอยเจ้านิรันดร สิฮักน้องนิรันดร์กาล
โลกสิหมุนเฮาหนีจากกัน ร้อยพันปีกะสิรอแต่เจ้า
ต่อให้ต้องตายชาตินี้ แต่ฮักคนดีบ่จางส่างเซา
สิคองมื้อฟ้าดินเอิ้นต่าว ให้ใจสองเฮา
สิคอยเจ้านิรันดร สิฮักน้องนิรันดร์กาล
โลกสิหมุนเฮาหนีจากกัน ร้อยพันปีกะสิรอแต่เจ้า
ต่อให้ต้องตายชาตินี้ แต่ฮักคนดีบ่จางส่างเซา
สิคองมื้อฟ้าดินเอิ้นต่าว ให้ใจสองเฮา ได้ครองฮักกันสมใจ
สิฮักเจ้าทุกชาติไป
คอยเจ้า นิรันดร